Gossip Rodos: Τα μικρά σας ξεκίνησαν και πάλι το σχολείο. Οι πρωινές στο σπίτι μοιάζουν με μικρή «μάχη» καθώς η μαμά τρέχει να τα ξυπνήσει, να τα ετοιμάσει, να τα μάθει να ετοιμάζουν την σχολική τους τσάντα χωρίς να ξεχνάνε τα πράγματά τους, να πλυθούν, να ντυθούν, να φάνε το πρωινό τους – μία κατάσταση όχι και τόσο ήρεμη, γεμάτη ένταση αλλά και φροντίδα. Και ο μπαμπάς; Που βρίσκεται εκείνος μέσα σε όλη αυτή την εικόνα και πόσο συμμετέχει στην σχολική ζωή των παιδιών του;Πόσο ενεργοί είναι οι μπαμπάδες στη σχολική ζωή των παιδιών τους; Τι δείχνει έρευναΗ σημασία της πατρικής παρουσίαςΗ αλήθεια είναι ότι σήμερα, όλο και περισσότεροι πατέρες εμπλέκονται ενεργά στην εκπαίδευση των παιδιών τους, και αυτό είναι ανεκτίμητο δώρο για εκείνα. Τελευταίες έρευνες έρχονται να μας το επιβεβαιώσουν, υποστηρίζοντας ότι όταν ο πατέρας είναι ενεργός και παρών στα εκπαιδευτικά χρόνια των παιδιών του, εκείνα παρουσιάζουν καλύτερη κοινωνική και ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη, αποκτούν καλύτερο συναισθηματικό έλεγχο και σταθερότητα, έχουν λιγότερο άγχος και φοβίες. Όταν μάλιστα ο πατέρας τα βοηθάει στα μαθήματα και έχει πιο θετική στάση απέναντι στο σχολείο, οι μικροί μαθητές έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποδώσουν καλύτερα, να αναπτύξουν ενσυναίσθηση , να συνεργάζονται πιο εύκολα και να καλλιεργούν κοινωνικές δεξιότητες.Εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορούν να επηρεαστούν τα παιδιά από την ενασχόληση και των δύο γονιών μαζί τους, μέσα από την προφορά ενός σταθερού και υποστηρικτικού παλισίου που τους αυξάνει την αυτοεκτίμηση και την αίσθηση ασφάλειας.Γιατί τα παιδιά προτιμούν να παίζουν με τους μπαμπάδες αντί για τις μαμάδεςΠώς μπορεί να είναι παρών ο μπαμπάς;Έχετε παρατηρήσει πιστεύω ότι στα παιδικά πάρτι είναι περισσότερες οι μαμάδες από τους μπαμπάδες. Και όμως, ο ρόλος του πατέρα χρειάζεται να είναι πιο ενεργός στην σχολική καθημερινότητα των μικρών του. Η παρουσία του δεν περιορίζεται σε λίγες στιγμές την ημέρα αλλά να απλωθεί στην προετοιμασία της τσάντας, τη βοήθεια στο διάβασμα, τη συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες μέχρι και στις σχολικές εκδηλώσεις και γιορτές.Να δείχνει το ενδιαφέρον του για το πώς πέρασαν τα παιδιά την ημέρα τους, να πηγαίνει και εκείνος στο σχολείο να ενημερωθεί για την πρόοδό τους και γενικότερα να νιώθουν ότι «είναι εκεί». «Είναι εκεί» για ότι χρειαστούν, όπως και η μητέρα. Μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του και να μοιραστούν μαζί του τις εμπειρίες και τις αγωνίες τους, θέματα που τα απασχολούν από την καθημερινότητά τους, να τον εμπιστευτούν, χωρίς να τα κατακρίνει και να τα επιπλήξει. Είναι εκεί προσφέροντας σταθερότητα και ενθαρρύνοντας τα μικρά του στο επόμενο βήμα τους, αφήνοντας το ανάλογο χρόνο. Η σταθερότητα αυτή είναι ανεκτίμητη.5 λόγοι που οι έφηβες απομακρύνονται από τον μπαμπά τουςΦυσικά, καταλαβαίνουμε όλοι ότι δεν είναι πάντα εύκολο, καθώς η καθημερινότητα τρέχει με γρήγορους ρυθμούς από τη μία, ενώ από την άλλη, αρκετοί είναι οι μπαμπάδες που έχουν «να παλέψουν» μέσα τους με τα κοινωνικά στερεότυπα όπου «το σχολείο είναι δουλειά της μαμάς», που ακόμα και σήμερα δυστυχώς υπάρχουν.Βέβαια, για να γίνει πιο ενεργός και αποδοτικός ο ρόλος του πατέρα στη σχολική ζωή των παιδιών του, από τη μία χρειάζεται να το φροντίσει ο ίδιος και από την άλλη «να του το επιτρέψει» η μητέρα, όπου πολλές φορές μέσα από τον ελεγκτικό της τρόπο, δεν του αφήνει τον κατάλληλο χώρο. Για αυτό ακριβώς, μπορείτε γονείς να φτιάξετε ένα πρόγραμμα με το τι θα κάνει ο καθένας σας, ώστε να συμμετέχετε και οι δύο ενεργά και να ανταλλάσσετε τις υποχρεώσεις σας ανά τακτικά διαστήματα. Μέσω της δικής σας συνεργασίας τα παιδιά σας μαθαίνουν και αυτά να συνεργάζονται για το καλύτερο αποτέλεσμα και να λειτουργούν πιο ομαδικά.Όσοι μεγαλώνουν χωρίς ισχυρή πατρική φιγούρα συχνά αναπτύσσουν αυτά τα 7 χαρακτηριστικά ως ενήλικεςΚλείνοντας, θέλω να τονίσω άλλη μία φορά πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος και των δύο γονιών, συνεπώς και του πατέρα και στην σχολική καθημερινότητα των παιδιών του. Μην ξεχνάμε ότι το σχολείο είναι για εκείνα ο κόσμος τους για τουλάχιστον δώδεκα χρόνια, η δουλειά τους, η καθημερινή τους πραγματικότητα. Οι βάσεις για το πώς θα αντιμετωπίσουν αυτόν τον κόσμο μπαίνουν από την μικρή τους ηλικία, καταγράφοντας την στάση των γονιών, την εμπλοκή τους, την συναισθηματική τους διαθεσιμότητα και όχι μόνο την παροχή υλικών. Έχω κουραστεί να ακούω από γονείς στο γραφείο ότι φροντίζουν να μην λείψει τίποτα από τα μικρά τους, ξεχνώντας όμως ότι ανάγκη εκείνα έχουν τους ίδιους και όχι ένα ακόμα παιχνίδι, ένα πιο γεμάτο και σύγχρονο γραφείο, λίγα παραπάνω καινούργια ρούχα και παπούτσια ή το τελευταίο μοντέλο κινητού. Ανάγκη έχουν την στήριξη, την ασφάλεια, την αίσθηση ότι και οι δύο γονείς συμμετέχουν στην δική τους σχολική και καθημερινή τους ζωή.Γονείς, μην ξεχνάτε: εσείς είστε ο καθρέφτης μέσα από τον οποίο τα παιδιά σας θα δουν αύριο τον δικό τους ρόλο ως γονείς. Αν σήμερα ο πατέρας παραμένει απόμακρος, αν θεωρεί ότι «η σχολική φροντίδα είναι δουλειά της μητέρας» ή ότι «το διάβασμα θα το αναλάβει η νταντά», τότε αυτό το πρότυπο είναι που περνά στα παιδιά. Και αύριο, χωρίς να το καταλάβετε, θα το αναπαράγουν στη δική τους οικογένεια.Η ψυχική υγεία του πατέρα τα πρώτα δύο χρόνια επηρεάζει μακροπρόθεσμα τα παιδιά, σύμφωνα με μελέτηΑντίθετα, όταν ο πατέρας είναι παρών στο σχολείο — ρωτά πώς πήγε η μέρα, βοηθά στη μελέτη, οργανώνει μαζί την τσάντα, συμμετέχει σε εκδηλώσεις, μιλά με τους δασκάλους — τότε το παιδί μεγαλώνει με το πιο δυνατό μήνυμα: «Ο μπαμπάς νοιάζεται, είναι δίπλα μου». Αυτή η στάση χτίζει γέφυρες εμπιστοσύνης, αυξάνει την αυτοεκτίμηση του παιδιού και του χαρίζει ένα σταθερό πλαίσιο για να ανθίσει.Δώστε λοιπόν το παράδειγμα που θέλετε να κρατήσουν μέσα τους τα παιδιά σας. Μπείτε μαζί τους στο ταξίδι της σχολικής ζωής, γιατί η πιο σπουδαία παρακαταθήκη δεν είναι οι βαθμοί ούτε τα υλικά αγαθά· είναι η μνήμη ενός πατέρα που ήταν εκεί.Μαρίνα ΜόσχαΨυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής ΥγείαςΟι μπαμπάδες νιώθουν περισσότερη μοναξιά και άγχος από τις μαμάδες – Νέες έρευνες
πηγή: mothersblog.gr