Gossip Rodos:
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου – Τι έλεγε ο Γεννηματάς 33 χρόνια πριν: «Δεν είναι γενναιότητα να μιλάμε ανοιχτά για τον καρκίνο. Είναι ειλικρίνεια. Δεν έχω μάθει να ζω με ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου. Αυτό το λάθος δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Ούτε στην προσωπική μου ζωή -το να λέω ανακρίβειες και να κρύβω πράγματα από τους φίλους μου, την οικογένειά μου, από τους πολίτες. Δεν το έχω κάνει ποτέ. Γιατί να το κάνω με τον καρκίνο μου; Δεν είμαι από μάρμαρο. Δεν είμαι ατσαλένιος. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι ο καρκίνος είναι ανίκητος. Εγώ θα παλέψω. Είναι δύσκολος ο εχθρός, αλλά το λέω για να δώσω ένα μήνυμα σε πολλούς που πάσχουν. Υπάρχει δυνατότητα να παλέψουν».
Όσο πιο απλός είναι ένας άνθρωπος, τόσο πιο βαθιά και πολυδιάστατη είναι η προσωπικότητά του. Όσο πιο μπροστά από την εποχή του βρίσκεται, τόσο λιγότερο σκέφτεται ρηχά και επιφανειακά. Και όσο μεγαλύτερο είναι το εσωτερικό του βάθος, τόσο λιγότερο θόρυβο κάνει.Αυτές οι απλές αλήθειες περιγράφουν τα πιο σύνθετα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Γιώργου Γεννηματά, ενός ανθρώπου που ταύτισε το όνομά του με το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το όνομά του συνδέθηκε, όμως, και με τη γενναία μάχη του ενάντια στον καρκίνο.Παγκόσμια Ημέρα κατά του ΚαρκίνουΜπορεί σήμερα να βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να ανοίγονται, να μιλούν ανοιχτά για τη νόσο και να προσπαθούν να αλλάξουν την κοινωνική αντίληψη, προσφέροντας έτσι μια νέα εικόνα της ασθένειας που απομακρύνεται από την τρομοκρατία και την αποδοχή της ως αμετάκλητης μοίρας, αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι.Το θέμα του καρκίνου, για πολλά χρόνια, υπήρξε ένα αδιανόητο ταμπού στην κοινωνία μας. Οι άνθρωποι που έπασχαν από αυτήν την ασθένεια συνήθως επιλέγανε να μην την αποκαλύπτουν, νιώθοντας ντροπή ή φόβο για την κοινωνική κρίση και την αναπόφευκτη σιωπή γύρω από την προσωπική τους μάχη. Αυτή η σιωπή, που σε πολλές περιπτώσεις είχε εδραιωθεί από την έλλειψη ενημέρωσης και την επικράτηση των προκαταλήψεων, έκανε τα άτομα που πλήττονταν από τον καρκίνο να νιώθουν απομονωμένα και συχνά να υποφέρουν χωρίς την υποστήριξη που θα έπρεπε να έχουν από την κοινωνία γύρω τους.Το στίγμα που συνόδευε την ασθένεια, ήταν όχι μόνο αποτέλεσμα της αδυναμίας κατανόησης των θεμάτων που αφορούν τον καρκίνο, αλλά και της γενικής αντίληψης ότι πρόκειται για μια «καταδικαστική» και αμετάκλητη κατάσταση, η οποία δεν αφήνει περιθώρια για ελπίδα ή ανάρρωση.Τι έλεγε ο Γεννηματάς 33 χρόνια πρινΟ πολιτικός που κέρδισε τον σεβασμό, ανεξαρτήτως παρατάξεων, για τις απόψεις του και τη συνεισφορά του στο δικαίωμα στην υγεία για όλους, τόλμησε να σπάσει αυτό το σιωπηλό φράγμα. Στην πραγματικότητα, το έκανε θρύψαλα. Με θάρρος, μίλησε ανοιχτά για την ασθένειά του και την προσωπική του μάχη, ενδυναμώνοντας ταυτόχρονα εκατοντάδες ανθρώπους που δεν τολμούσαν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό να μιλήσουν για τον καρκίνο. Το «Εγώ θα παλέψω», που είπε σε συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, ήταν μέρος μιας συγκλονιστικής κατάθεσης ψυχής στον γνωστό δημοσιογράφο, ο οποίος τον χαρακτήρισε γενναίο στη μάχη του με τον καρκίνο, κάτι που δεν τον βρήκε σύμφωνο.«Δεν είναι γενναιότητα να μιλάμε ανοιχτά για τον καρκίνο. Είναι ειλικρίνεια. Δεν έχω μάθει να ζω με ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου. Αυτό το λάθος δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Ούτε στην προσωπική μου ζωή -το να λέω ανακρίβειες και να κρύβω πράγματα από τους φίλους μου, την οικογένειά μου, από τους πολίτες. Δεν το έχω κάνει ποτέ. Γιατί να το κάνω με τον καρκίνο μου; Δεν είμαι από μάρμαρο. Δεν είμαι ατσαλένιος. Ασφαλώς με έχει συγκλονίσει αυτή η ιστορία, αλλά θα πω τρία πράγματα, που τα έχω πάρει από τον πατέρα μου. Από τους προηγούμενους που πάλεψαν, και στην πολιτική και στην κοινωνία. Είμαι αποφασισμένος αυτό το τρίπτυχο του αγώνα, αγώνα, αγώνα, να το αξιοποιήσω και στην προσωπική μου υπόθεση. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι ο καρκίνος είναι ανίκητος. Εγώ θα παλέψω. Είναι δύσκολος ο εχθρός, αλλά το λέω για να δώσω ένα μήνυμα σε πολλούς που πάσχουν. Υπάρχει δυνατότητα να παλέψουν».Όπως όλοι γνωρίζουμε, το προσωπικό του ταξίδι μέσα από την ασθένεια ήταν ακόμα πιο συγκλονιστικό, καθώς η σύζυγός του, με την οποία ήταν μαζί από πολύ νεαρή ηλικία, έχασε τη ζωή της επίσης από καρκίνο, μόλις ένα χρόνο εκείνον. Η απώλεια αυτή υπήρξε για εκείνον τεράστιο συναισθηματικό πλήγμα, ωστόσο συνέχισε να δίνει τον αγώνα του με αξιοπρέπεια λέγοντας ανοιχτά τη λέξη που μέχρι και σήμερα κάποιοι φοβούνται να πουν. Η απώλεια της κόρης του, Φώφης, το 2021, προσέθεσε ακόμα έναν θλιβερό κρίκο σε μια οικογενειακή ιστορία που, αν και συνδέθηκε με τον καρκίνο, έδωσε και συνεχίζει να δίνει παράλληλα δύναμη, υπενθυμίζοντας την πρόληψη, τις εξετάσεις και την αξιοπρέπεια. Τον αγώνα, αγώνα, αγώνα.3 χρόνια χωρίς τη Φώφη Γεννηματά και τα social media της παραμένουν ενεργά -όπως και η παρουσία τηςΣτην απομαγνητοφώνηση του Γεννηματά 33 χρόνια μετά, η απάντηση είναι η ίδια: Η αποδοχή και η μάχη με τον καρκίνο δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά αποφασιστικότητας να ζήσεις με αξιοπρέπεια και ελπίδα. Συνέχισε.
πηγή: queen.gr