Gossip Rodos: «Άναρχα» γιατί πάντα όπως λέει, την οδηγεί το ένστικτο στις επιλογές της και «ορθόδοξα» γιατί: «Κύριο μέλημά μου ήταν πάντα όχι τόσο να σκέφτομαι με το μυαλό όσο με την καρδιά μου», θα πει στο gossip-tv.Πορεύεται με «μοίρασμα», πίστη, αγάπη και όσο πιο φιλόξενο είναι το περιβάλλον γύρω της, τόσο δίνεται με αφοσίωση γιατί αυτό είναι για τη Μαρίνα Ψάλτη… λύτρωση. «Να έχω μια ήρεμη συνέχεια θέλω. Να κάνω περισσότερο τα πράγματα που αγαπάω από αυτά που δεν αγαπάω. Κάπως έτσι δηλαδή το σκέφτομαι, απλά πράγματα, δεν θέλω κάτι άλλο», θα πει στο gossip-tv μιλώντας για όλα εκείνα που θέλει ο δρόμος να της φέρει.
Μαρίνα Ψάλτη – Δημήτρης Γκοτσόπουλος
Φέτος την απολαμβάνουμε στο ρόλο της “Πετρούλας” στην επιτυχημένη σειρά του Alpha Άγιος Έρωτας. Μιλώντας στο gossip-tv αναλύει την ηρωίδα της, μιλά για τις εξελίξεις στα νέα επεισόδια, αναφέρεται στην υπέροχη σχέση της με τον τηλεοπτικό της γιο, Δημήτρη Γκοτσόπουλο, μιλά με τρυφερότητα για τον Γιάννη Φέρτη ενώ θυμάται στιγμές από τη συνεργασία της με τον Μανούσο Μανουσάκη.Έχετε υποδυθεί ηρωίδες οι οποίες «μιλάνε» πάντα με κάποιο τρόπο στην καρδιά του κοινού.«Εμένα πάντα το κύριο μέλημά μου ήταν όχι τόσο να σκεφτώ με το μυαλό όσο με την καρδιά. Δηλαδή πάντα επειδή έχω ένα ισχυρό ένστικτο, ενεργοποιείται και χωρίς να ξέρω πολλά πράγματα απλώς και μόνο επειδή με οδηγεί το ένστικτό μου κάνω και τις επιλογές μου. Όλα μου τα χρόνια -κυρίως το θέατρο με ενδιέφερε και εκεί έριξα όλο μου το βάρος- αλλά παράλληλα κατά καιρούς έκανα κάποια πράγματα στην τηλεόραση που αισθανόμουν ότι θα μου δώσουν χαρά. Δηλαδή δεν το έκανα τόσο για να μεταφέρω κάποιο μήνυμα αλλά το πρώτο ήταν αν εμένα αυτό το πράγμα που πάω να κάνω θα προσφέρει κάτι στον εαυτό μου και θα μου δώσει και μια χαρά ότι κάνω κάτι που έχει μια βαρύτητα, για μένα τουλάχιστον»
Είναι και στα πάνω της η μυθοπλασία. Εσείς έχετε περάσει από τα καλά χρόνια στην τηλεόραση.«Ναι, έχω κάνει καλά πράγματα. Δεν έχω κάνει πολλά αλλά έχω αυτά που έκανε και τη στιγμή της δημιουργίας και μετά χαιρόμουν που το έκανα και αποδείχτηκαν καλές επιλογές»Δεν θα με ενδιαφέρει καθόλου να παίξω έναν ρόλο «ξεκούραστο»Πώς προσεγγίσατε εσείς σαν προσωπικότητα την ηρωίδα σας στον Άγιο έρωτα, την Πετρούλα;«Εγώ πάντα είχα μία τάση στους ρόλους με τα μεγάλα «ζόρια». Και θέατρο και στη τηλεόραση. Γιατί πιστεύω ότι όσο πιο σύνθετος είναι ένας ρόλος τουλάχιστον για μένα, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει. Δηλαδή δεν θα με ενδιαφέρει καθόλου να παίξω έναν ρόλο «ξεκούραστο». Κανείς ρόλος δεν είναι ξεκούραστος, αλλά όλοι έχουν και τη δουλειά τους. Αλλά δεν θα με ενδιαφέρει να κάνω μια κυρία ωραία, φτιαγμένη, ωραία ντυμένη, η οποία περιφέρεται. Έτσι λοιπόν αισθάνθηκα ότι ήθελε μια παραπάνω μελέτη όλο αυτό, αν και δεν έχω καθόλου στοιχεία της γυναίκας αυτής»
Άρα ουσιαστικά τη «χτίσατε», τη «γεννήσατε». «Ναι, είναι κάτι τελείως έξω από μένα, αλλά με ερέθισε πάρα πολύ το παρελθόν της, η κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή και αυτά που έχει στο μυαλό της που θέλει να τα πραγματοποιήσει και που έχουν να κάνουν με εκδίκηση, με αρνητικά πράγματα. Αυτά τα αρνητικά πράγματα, σε έναν άνθρωπο που είναι ένθεος, έχουν ενδιαφέρον, είναι πολύ ωραία. Γιατί αυτή έχει πολλές συγκρούσεις εσωτερικές» Η Πετρούλα έχει χάσει μια κόρη, για την οποία θεωρεί υπεύθυνο τον Μαρκόπουλο, τον άρχοντα της Στέρνας. Θα δούμε στο μέλλον τι ακριβώς έχει συμβεί; «Δεν ξέρω καθόλου τι θα γίνει. Δηλαδή ξέρω τα κοντινά. Και δεν ξέρω γιατί δεν θέλω να τα ξέρω. Θέλω να αγωνιώ, θέλω λίγο να αιφνιδιάζομαι»
Παρόλα αυτά μιλήσατε για εκδίκηση«Φαντάζομαι κάποια στιγμή, δηλαδή εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα… Έχει κάνει προσπάθειες, δηλαδή τώρα που έχει μπει στο σπίτι του στη θέση της Βιργινίας προσπαθεί να τον δηλητηριάσει με αρσενικό. Βέβαια δεν θα τα καταφέρει γιατί γίνεται ένα λάθος και πάει το παιδί να φάει το φαγητό του πατέρα του και εκεί την πιάνει πανικός γιατί δεν θέλει να κάνει κακό σε άλλον άνθρωπο και κυρίως αυτό το παιδάκι, στο Βασιλάκη. Έτσι παίρνει το πιάτο, το σπάει -δήθεν- της πέφτει από τα χέρια… Παθαίνει ένα πανικό και λέει, «Θεέ μου, συγχώρησέ με, τι θα έκανα, θα σκότωνα το παιδί». Θέλω να πω ότι δεν είναι μια ψυχρή εκδικήτρια η οποία σου λέει: ‘Δεν πειράζει, ας έχουμε και παράπλευρες απώλειες, φτάνει να φτάσω το στόχο μου’». Δεν είναι δηλαδή ένας άνθρωπος που τυφλά «διψάει» για εκδίκηση και μπορεί να πάρει στο λαιμό της και ανθρώπους που δεν φταίνε. Με αυτόν το συγκεκριμένο έχει τεράστιο θέμα και εγώ προσωπικά, που δεν έχω ζήσει τέτοια πράγματα, την καταλαβαίνω. Όπως ας πούμε καταλαβαίνω καταλαβαίνει ότι τι είναι πολύ χειριστική ως προς τον γιο της. Δηλαδή κάποιες φορές ξεχνάει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ιερέας από επιλογή και όχι από ανάγκη»Ο από μηχανής Θεός, ο παπάς, θα γλιτώσει τη Χλόη από τα χειρότερα
Μέχρι τώρα έχουμε δει ότι η σχέση με τον πατέρα Νικόλαο, η σχέση σας είναι μοναδική, είναι τρυφερή, είναι μαμάς και γιου. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν κάπως…«Αλλάζουν βέβαια και θα έρθει μια, θα το δούμε τώρα, μια πολύ μεγάλη ρήξη στη σχέση τους για τη Χλόη που πάει να της κάνει την έκτρωση. Και πάει να της κάνει την έκτρωση γιατί ο Μαρκόπουλος την εκβιάζει, λέγοντάς της ότι αυτό που κάνεις χρόνια μέσα στον οίκο ανοχής είναι παράνομο και θα σε χώσω μέσα. Τότε ήταν ποινικό. Η Πετρούλα αναγκάζεται να το δεχτεί όλο αυτό χωρίς να θέλει. Βέβαια, εντάξει, ο από μηχανής Θεός, ο παπάς, θα γλιτώσει από τα χειρότερα αλλά έρχεται μια πολύ μεγάλη ρήξη στις σχέσεις τους»
Η συνεργασία με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο πώς είναι; «Με τον Δημήτρη από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ότι έχουμε μία συγγένεια. Του έχω πολύ μεγάλη αδυναμία και το ξέρει και ο ίδιος. Δηλαδή δεν το λέω τώρα για να τον κολακέψω. Είναι ένα πλάσμα που εμένα προσωπικά μου ταιριάζει πάρα πολύ. Όταν δεν έχω σκηνές μαζί του μου λείπει. Του έχω και μεγάλη εκτίμηση γιατί είναι ένα παιδί το οποίο τα ψάχνει τα πράγματα. Τον ενδιαφέρει η δουλειά του πάρα πολύ. Είναι πολύ σοβαρός, είναι πολύ έξυπνος και με ταλέντο βέβαια. Και είναι ένας ηθοποιός που «φλέγεται». Και αυτά είναι στοιχεία που εμένα με συγκινούν πάρα πολύ. Έχω μεγάλη αδυναμία στον Δημήτρη»
Άρα μιλάμε και για ένα δέσιμο καρμικό.«Ναι, νομίζω ναι. Σχεδόν από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ότι έχω να κάνω με έναν… -και τώρα μη φανεί υπερβολή αυτό που θα πω- με έναν πολύ συγγενή μου άνθρωπο»Σαν να ήταν γιος σας;«Ναι, ναι. Εξάλλου θα μπορούσε. Ξέρετε αυτό το δέσιμο δεν είναι αυτονόητο. Υπάρχει μεταξύ μας σύνδεσμος. Ένας σύνδεσμος που δεν ξέρω πώς προέκυψε. Έγινε δηλαδή, για να βρεθούμε, μεταφυσικά τελείως το λέω»Η σχέση της Πετρούλας με τον γιο της, πατέρα Νικόλαο είναι τόσο ισχυρή που η ρήξη θα ξεπεραστεί
Ποιο θα θέλατε να είναι το ιδανικό τέλος για την ηρωίδα σας;«Το ιδανικό τέλος θα ήταν να πληρώσει ο υπεύθυνος. Δηλαδή πρέπει να τιμωρηθεί. Τι να κάνουμε τώρα. Εγώ δεν λέω να χάσει τη ζωή του από τα χέρια μου, αυτό δεν θα ήθελα να συμβεί και δεν ξέρω αν θα συμβεί. Αλλά βασικά αυτό που θα τη λύτρωνε αυτή τη γυναίκα θα ήταν να δικαιωθεί το παιδί της. Γιατί για αυτήν είναι πάρα πολύ βαρύ το ότι αυτό το κοριτσάκι είναι θαμμένο σε μια πλαγιά μακριά από το νεκροταφείο, άψαλτο. Αυτό είναι φοβερό γιατί ξέρετε και οι τάφοι δεν γίνονται για τους νεκρούς. Οι τάφοι γίνονται για τους ζωντανούς. Αυτός που έφυγε, έφυγε. Δεν ξέρω πού πάει, τι κάνει. Πού πάει η ενέργειά του. Αλλά ο τάφος γίνεται για αυτούς που μένουν πίσω. Και αυτή η γυναίκα δεν έχει ούτε αυτό. Παραχώσανε εκεί το παιδί – γιατί ήταν αυτόχειρας- σε μια πλαγιά μέσα στις κοτρόνες, χωρίς να… είναι αυτό που έλεγαν και οι αρχαίοι, αυτές οι χοές και το ότι τιμούμε τους νεκρούς. Δεν το έχουν τιμήσει αυτό το παιδί.
Είναι δύσκολο αυτό για αυτή τη γυναίκα και στην εποχή, πέρα από την εποχή, δηλαδή και σήμερα να συμβεί είναι τραγικό. Έτσι κι αλλιώς, αυτά ξέρετε, είναι περασμένα στο DNA μας. Δεν έχουν να κάνουν ούτε με εποχές ούτε με συνθήκες, είναι δύσκολο. Και βασικά αυτό θέλει αυτή, να τιμωρηθεί, όχι να τιμωρηθεί γενικά, να τιμωρηθεί συγκεκριμένα γι’ αυτό το ότι βίασε ένα κοριτσάκι και το ανάγκασε να πάρει τη ζωή του.Το ιδανικό τέλος για την Πετρούλα θα ήταν να πληρώσει ο υπεύθυνος. Δηλαδή πρέπει να τιμωρηθείΑσχολείστε με πάρα πολλά είδη τέχνης.«Με τη ζωγραφική αλλά γενικώς είμαι καλή στα χειρωνακτικά. Είναι αυτό που λέμε, «πιάνουν τα χέρια μου». Για μένα είναι ένας τρόπος να αποφορτίζομαι. Η ζωγραφική ήταν όνειρο από παιδί. Από μωρό έλεγα, θα γίνω ζωγράφος. Τώρα πώς μπλέχτηκα με τα θέατρα, ούτε ξέρω»Νομίζω ότι γενικά το κομμάτι της Τέχνης καλύπτει μια πιο εσωτερική ανάγκη.«Η ζωγραφική είναι μια πολύ μοναχική τέχνη δηλαδή είναι ζωγράφος με το τελάρο του. Αυτό με έκλεινε πολύ. Ήμουν ήδη κλειστή ως παιδί. Μετά λίγο στο θέατρο κοινωνικοποιήθηκα, άνοιξα. Το είχα ανάγκη αυτό. Νομίζω ότι από εκεί ξεκίνησε η ανάγκη μου να κάνω κάτι πιο ομαδικό. Αλλά η ζωγραφική είναι κομμάτι μεγάλο της ψυχής μου, του μυαλού μου. Ασχολούμαι όποτε έχω χρόνο»
Αν γράφατε ένα βιβλίο κάποια στιγμή για την κοινή σας ζωή με τον Γιάννη Φέρτη, ποιος θα ήταν ο τίτλος που θα επιλέγατε; «Τίτλο δεν μπορώ να βάλω γιατί ό,τι τίτλο και να έβαζα, θα ήταν πολύ λίγος. Και δεν θα κάλυπτε τίποτα. Με τον Γιάννη ήμασταν 30 χρόνια μαζί, όλη μου τη ζωή. Δηλαδή μέχρι τώρα τη μισή μου ζωή, οπότε ό,τι και να πω δεν… Καταλαβαίνω ότι ενδιαφέρει αυτό γιατί ο Γιάννης ήταν ένας πολύ σπουδαίος και πολύ αγαπητός αλλά μου κάνει κακό να μιλάω για αυτό»
Ο Μανούσος Μανουσάκης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, πάρα πολύ έντιμος. Πολύ καθαρόςΠρόσφατα είχαμε και την απώλεια του Γιάννη Μανουσάκη. Τι θυμάστε από εκείνον;«Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με τον Μανούσο γιατί δεν ήξερα τι αντιμετώπιζε. Ήταν πολύ αξιοπρεπής και δεν τα συζητούσε αυτά. Η ανάμνηση που έχω από τον Μανούσο είναι η καλύτερη που θα μπορούσα να έχω. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, πάρα πολύ έντιμος. Πολύ καθαρός και πολύ εντάξει. Αγαπούσε πολύ αυτό που έκανε, αγαπούσε τους ηθοποιούς του. Μόνο καλά πράγματα έχω να θυμάμαι από τον Μανούσο. Δυστυχώς βρεθήκαμε μόνο για λίγο στο δεύτερο μέρος της σειράς «Κόκκινο ποτάμι» και οι αναμνήσεις μου είναι πολύ γλυκές και τρυφερές. Πέρα από το ταλέντο του στη δουλειά του, ήταν ένας πολύ γελαστός και βαθιά καλός άνθρωπος και με έναν καλό λόγο, καμία σχέση με γκρίνιες και κουτσομπολιά»
Έχετε μιλήσει δημόσια για τη σοβαρή περιπέτεια που έχετε περάσει με την υγεία σας.«Ναι, είχα μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία μου. Ευτυχώς με έσωσε ο πνευμονολόγος μου. Πια είναι σαν αδερφός μου Μου έσωσε τη ζωή»Πάντα προσπαθούσα να είμαι ειλικρινής -όσο μπορούσα βέβαια -και να είμαι έντιμη κυρίως με τον εαυτό μου
Μετά από αυτό – γιατί κακά τα ψέματα κάπως έτσι καταλαβαίνουμε πως η ζωή είναι πολύ μικρή- όταν βλέπετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη, τι σκέφτεστε;«Μετά την περιπέτεια και μετά από όλα όσα έχουν συμβεί -να πως σε αυτό το σημείο κι ένα αστείο- κοιτάζοντας τον εαυτό μου βλέπω τον μπαμπά μου γιατί είμαστε ίδιοι, λέω «γεια σου» μπαμπά και γελάω. Πέρα από το αστείο του πράματος αυτό που πραγματικά σκέφτομαι -με τα χρόνια που έχουν περάσει- είναι ότι τα πράγματα μέχρι τώρα προσπάθησα να τα φέρω βόλτα. Προσπάθησα να είμαι έντιμη με τους ανθρώπους και σε επίπεδο δουλειάς προσπάθησα να είμαι επαρκής και να μην δημιουργώ προβλήματα. Αυτό λοιπόν μου δίνει μια ικανοποίηση ότι μέχρι τώρα συμπαθητικά τα έχω καταφέρει και αυτό που θα ήθελα στο μέλλον είναι να έχω μια προσωπική ήρεμη ηρεμία και πληρότητα εγώ με εμένα. Να είμαι με τους ανθρώπους που αγαπάω και να έχω μια ήρεμη συνέχεια. Να κάνω περισσότερο τα πράγματα που αγαπάω από αυτά που δεν αγαπάω. Κάπως έτσι, απλά πράγματα, δεν θέλω κάτι άλλο»
πηγή: gossip-tv.gr
